بررسی میزان اضطراب امتحان دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه (س) بهار 1383

زمینه: دردنیای امروز که رقابت‌های درسی فراوانی وجود دارد، اضطراب امتحان نیز بین افراد تحصیلکرده رو به افزایش است. اضطراب باعث انحراف توجه فرد شده و با مشغول شدن فکر، پردازش اطلاعات کم می‌شود. همچنین براساس تجربیات قبلی، افکار بدبینانه به سراغ شخص آمده و وی انتظار شکست دارد. در چنین شرایطی ذهن فرد به مطالب امتحانی متمرکز نشده و در نتیجه عملکرد مثبتی در این زمینه نخواهد داشت. هدف: هدف این پژوهش تعیین میزان اضطراب امتحان دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه (س) در شیرازصورت گرفت. روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی برروی 317 نفر دانشجویان پرستاری و مامایی که در سال 83 مشغول به تحصیل بودند انجام شد. ابزارگردآوری داده‌ها شامل دو پرسشنامه زمینه ای 24 سؤالی و تست اضطراب امتحان اسپیلبرگر 32 سؤالی بود. این پرسشنامه ها در محل برگزاری امتحان فینال و قبل از شروع امتحان به دانشجو تحویل داده شد. داده های پژوهش با استفاده از شاخص‌های مرکزی، پراکندگی وآزمون‌های آماری t و آنالیز واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: یافته های این پژوهش نشان داد که 9/90% از دانشجویان دارای اضطراب امتحان در حد کم، 4/7% در حد متوسط و 7/1% در حد زیاد بودند. میانگین نمره کل اضطراب امتحان دانشجویان 59/16 ± 76/25، میانگین میزان اضطراب امتحان دانشجویان پرستاری 45/16 ± 2/25 و دانشجویان مامایی 9/16 ± 78/26 بود و ارتباط معنی‌دار آماری بین میزان اضطراب امتحان و نوع رشته تحصیلی یافت نشد (05/0 P> )‌. میزان اضطراب امتحان براساس متغیرهای جنس، وضعیت تاهل، تحصیلات پدر و مادر، زندگی مشترک والدین و تعداد خواهران و برادران دانشجو تفاوت معنی‌دار آماری را نشان داد (05/0 ‍ P< ) . نتیجه گیری: در مورد دانشجویانی که دارای اضطراب امتحان در سطح بالایی هستند توصیه می‌شود با استفاده از روش‌های مشاوره و ایجاد ارتباط صمیمانه‌تر بین استاد و دانشجو، مشکل ریشه‌یابی شده و با توجه به علل احتمالی ایجاد کننده اضطراب اقدام در رفع آنها به عمل آید. همچنین در جهت رفع احساس اضطراب در کل دانشجویان هر چند هم که مختصر باشد می‌توان راهکارهایی از قبیل مداخلات، مشاوره ای توسط افراد صاحب نظر، تمرینات تن آرامی و به کاربردن مطالب طنز در سوالات امتحان را به کار برد.